Formy ogrodzeń mogą być bardzo różne zależnie od przeznaczenia, użytych materiałów, a także pomysłowości projektanta. Najliczniejszą grupę stanowią ogrodzenia o konstrukcji słupkowo-przęsłowej. Konstrukcję nośną każdego ogrodzenia, z wyjątkiem murów grubych, stanowią słupki. Odległości między nimi noszą nazwę pól, w których umieszcza się wypełnienia grodzące, zwane przęsłami.
Wysokość ogrodzenia i stopień przesłonności (ażurowość) wynikają z funkcji użytkowych, ze względów praktycznych bądź estetycznych. Według ogólnie przyjętych zasad ogrodzenia można podzielić na trzy grupy: niskie, średnie i wysokie.
Ogrodzenie niskie (od 5 do 60 cm) służy do oddzielenia klombów, trawników itp. od ścieżek, dróżek i innych części terenu oraz jako ochrona przed niszczeniem zieleni przez przechodniów, szczególnie przy narożnikach.
Ogrodzenie średniej wysokości (od 60-1 20 cm), z uwagi na łatwe jego pokonanie przez dzieci i dorosłych, ustawia się przeważnie wewnątrz posesji, przy odgradzaniu części gospodarczej od ogrodowej oraz tam, gdzie nie wymaga się specjalnego zabezpieczenia przed wejściem na teren ogrodzony.
|
Przysłonność, % |
Uwagi |
|
0,30-0,40 |
zależnie od przezroczystości |
|
|
szkła |
|
10-40 |
zależnie od grubości drutu |
|
20-40 |
przy prętach grubych 12-1 5 mm |
|
30-70 |
przy ustawieniu co 12-1 5 cm |
|
70-75 |
zależnie od układu cegły |
|
90-95 |
zależnie od układu cegły i gęstości |
|
|
żywopłotu |
|
100 |
- |
|
